Pasmatch helpt mensen op weg naar betaald werk. Wat werk precies voor hen betekent, vertellen ze zelf in deze interviewserie. Lees hier het verhaal van Robert (44 jaar).
Negen jaar lang runde Robert (44 jaar) een dierenwinkel, tot iemand deze wilde overnemen. “Ik wilde graag iets anders doen, dus ik ging akkoord. Helaas liep die overname niet volgens afspraak, waardoor ik zonder geld en werk achterbleef.”
Robert werkte enige tijd als buschauffeur en als barista/bedrijfsleider. Ondertussen liep zijn huwelijk stuk en hield hij een restschuld over aan de verkoop van hun huis. Ook het betalen van de alimentatie verhoogde zijn schulden. Al met al een hele moeilijke periode in zijn leven. “Ik heb drie kinderen en de jongste was nog geen 1 jaar. Door allerlei omstandigheden lukte het me niet om mijn leven weer op de rit te krijgen.”
Hij heeft geen gebrek aan zelfreflectie en had het liever anders gedaan. “Mijn ex ging de schuldhulpverlening in, maar ik wilde het zelf redden. Dat lukte niet, waardoor ik jarenlang achter de feiten aanliep. De schulden stapelden zich op, mijn administratie verslofte en ik raakte een beetje de grip op mijn leven kwijt.”
Hulp vragen is lastig, maar de gemeente wilde dat hij weer aan de slag ging en bood hulp aan. Zo kreeg Robert in 2020 een bewindvoerder toegewezen en kwam hij in contact met Conny Kaper van Pasmatch. “In het begin verliep ons contact niet zo soepel, zeker ook door mij. Ik dacht eerst: ‘laat me met rust!’. Daarbij was ik slecht bereikbaar, waardoor zij haar werk niet kon doen. We hebben dat uitgesproken en met een simpele oplossing, een nieuw e-mailadres, ging dat veel beter!”
Achteraf gezien vindt hij dat hij het heeft getroffen. “Samen met Conny heb ik mijn cv weer helemaal in orde gemaakt, waarna we zochten naar passend werk. Daaraan wordt veel aandacht besteed; wat vind je wel of niet leuk en waarom. Daarbij luisterde ze ook naar mijn argumenten en dacht goed mee.”
In de vacaturekrant vonden ze een baan als lasser en Robert was meteen geïnteresseerd. Conny zorgde ervoor dat hij via Haprotech een opleiding tot lasser mocht volgen. Na het behalen van zijn diploma kon hij bij Rogas beginnen met lassen en aluminium bewerken. “Ik ben nog in mijn stageperiode, maar heb het erg naar mijn zin. Ik buig en snijd aluminium, las aluminium pijpen voor schoorstenen en zorg voor een mooie afwerking met poedercoating.”
Door zijn werk voelt hij zich weer vrijer en minder afhankelijk, een fijn gevoel. “Ik ben er nog lang niet, hopelijk ben ik over 3 jaar schuldenvrij.”
Robert heeft zijn ambitie voor de toekomst hervonden en weet wat hij wil. “Ik hoop op een vaste baan als lasser en een vervolgopleiding lassen niveau 2.”
Tekst: Mariëtte Peperkamp
