ICT-er en baan verloren. Maar verlies je met je baan ook je toekomst? Nee, dat hoeft zeker niet. Lees de route van Huub in de blog van Beatrice Marneth arbeidscoach van onze afdeling WSP & bemiddeling.
Werk en ontwikkeling
Al 13,5 jaar coach ik bij Spaarne Werkt met veel plezier kandidaten bij het vinden en behouden van een betaalde baan. Ondanks alle jaren in dit werkveld, blijf ik mijn werk uitdagend en interessant vinden. Dit komt door de diversiteit aan kandidaten die ik aan tafel krijg en de steeds veranderende arbeidsmarkt. Mijn werk voelt daarom nooit saai of als een sleur. Daarbij werk ik ook nog eens in een fijn team. Ik blijf mij ontwikkelen door het lezen van vakliteratuur en het volgen van workshops of een opleiding. Zo heb ik vorig jaar nog een opleiding loopbaanprofessional mogen volgen, waar ik mooie inzichten en instrumenten heb gekregen die ik inzet in mijn coaching. Ook leer ik veel van de kandidaten die ik begeleid. Het zijn vaak mensen die al het nodige hebben meegemaakt en die, ondanks alles, weer stappen zetten naar een nieuwe toekomst. De veerkracht die kandidaten laten zien, is voor mij een voorbeeld.
Een (betaalde) baan is vaak een belangrijk onderdeel van een nieuwe toekomst. Hoe mooi is het, als ik daarin een bijdrage kan leveren. Dat geeft mij veel voldoening. Ook als de (betaalde) baan nog niet aan de orde is, maar de kandidaat wel andere stappen maakt, zoals het regelen van schuldhulpverlening of professionele hulp vragen bij psychische klachten. Dan voelt dat voor mij als een bereikt doel. Onderstaand voorbeeld laat zien dat de instelling en de veerkracht van een kandidaat, de samenwerking tussen arbeidscoach, werkadviseur en kandidaat èn de veranderende arbeidsmarkt tot een prachtig resultaat hebben geleid.
Huub ICT-er
In maart 2020 heb ik kennis gemaakt met Huub, een 56-jarige man die jarenlang werkzaam is geweest in de ICT als Modeling and Simulation Engineer. Sinds hij in 2008 zijn laatste baan was kwijtgeraakt, is het hem niet meer gelukt om in zijn vakgebied aan het werk te komen. Zijn werkervaring was erg specifiek en de arbeidsmarkt was op dat moment niet gunstig voor hem. Wij zijn het traject gestart met een aantal trainingen, zodat hij zijn CV en sollicitatievaardigheden weer up-to-date kon maken. Ook kwam hij wekelijks naar het Vacaturecentrum om te solliciteren. Al snel werd duidelijk dat Huub het thuiszitten zat was. Hij vertelde mij graag weer een bijdrage te willen leveren aan de maatschappij. Omdat het in zijn eigen vakgebied nog steeds niet lukte, heeft hij ervoor gekozen om in een opstapbaan aan de slag te gaan. Hij wilde meer bewegen en het sprak hem aan om buiten te gaan werken. Door mijn collega van het WerkgeversServicepunt (WSP) is hij bemiddeld naar een baan als postbezorger. Huub kon weer aan het werk!
Cursussen volgen
In de tussentijd bleef Huub bij mij in traject. Na een paar maanden werd duidelijk dat hij het werken als postbezorger niet tot zijn pensioen zou kunnen blijven doen. Dit werk is lichamelijk best zwaar en hij zou graag meer uitdaging in het werk willen, zodat hij al zijn kwaliteiten kan inzetten. Samen hebben wij de mogelijkheden onderzocht op welke banen hij zich kon gaan richten. Uiteindelijk kwamen we toch weer uit bij de ICT. Huub had het niet opgegeven om alsnog in die sector terug te keren. Om een grotere kans te maken in de huidige ICT-wereld is hij cursussen gaan volgen. Hij is ook het belang gaan inzien van het actiever zijn op LinkedIn en om te werken aan een goede presentatie bij netwerk- of sollicitatiegesprekken. Ik vroeg hem vragen te beantwoorden zoals: ‘Wat is nu precies jouw toegevoegde waarde als ICT-er?’ en ‘Wat maakt jou uniek ten opzichte van de vele anderen?‘ Dat zijn best lastige vragen, vooral als je een bescheiden mens bent. Huub pakte dit goed op. Regelmatig had ik coaching gesprekken met hem waarin we onder andere zijn ‘elevator pitch’ oefenden.
Vast contract
Eind augustus vorig jaar is Huub benaderd door een recruiter van een groot ICT-bedrijf: juist zijn ervaring op het gebied van simulaties trok de aandacht van de recruiter. Mede door het oefenen van zijn ‘elevator pitch’ kon hij overtuigend zijn verhaal doen. Toen ging het allemaal heel snel. Na twee gesprekken waren ze overtuigd van zijn kennis en kunde en bood het bedrijf hem een contract voor onbepaalde tijd aan met twee maanden proefplaatsing. Net als Huub was ook ik heel blij en kon ik het bijna niet geloven! Zo zie je maar dat er veel mogelijk is als de kandidaat, Huub in dit geval, letterlijk en figuurlijk in beweging komt. Na al die jaren is hij uiteindelijk toch weer met veel plezier in zijn eigen vakgebied aan het werk!
Dit is een van de mooie voorbeelden die maken dat ik na alle jaren nog steeds met plezier mijn werk doe.
